Het gaat eigenlijk best goed met me. De wond trekt een beetje en ik heb een flapoor terug (ooit heb ik die zo mooi laten wegwerken). Dat komt omdat de huid achter het geopereerde oor nog dik is, dan gaat je oor naar voren staan.
Helaas is mijn rechteroor niet stil. Het had me leuk geleken om nog eens te ervaren wat echte stilte is. Een harde piep en soms wat andere tonen laten van zich horen. Ik ben bekend hiermee en weet hoe ik er mee om moet gaan. Voorheen maskeerde mijn hoorapparaat deze tonen grotendeels.
Mijn tong voelt wat raar, net zoals wanneer je hem verbrand hebt, maar ik proef nog alles. Hoewel ik niet echt honger heb. Bijkomstig voordeel is dat ik de Corona kilo’s zo wellicht kwijt raak.
Mijn vader komt spontaan even langs om met eigen ogen te zien hoe het met me gaat. Na 1 bakkie was hij weer weg en lag ik weer in mijn mandje. Liggen of ondersteuning van mijn hoofd voelt gewoon lekkerder. Slapen doe ik overdag niet veel omdat ik bang ben dat ik ’s nachts dan wellicht wakker lig. Het slapen gaat wel redelijk, vaak wakker maar ook weer zo in slaap. En rond 6.30 wakker om vervolgens om 7.00 er uit te gaan en de antibiotica te nemen.
Ik doe weinig en dat is voor nu oké. Ik heb wel mijn haren een beetje gewassen. Is lastig maar wel te doen. Vanmiddag ineens hele warme wangen, dus maar weer mijn bedje in, filmpje kijken of gewoon niets doen. Verder voel ik me eigenlijk prima. En ik geniet ontzettend van de berichten op Facebook en op de app van gisteren. Hoewel je verhaal delen ook jezelf blootgeven (en dus eng) is, ben ik blij dat anderen zich herkennen in mijn verhaal, om advies vragen en met me meeleven. Elke dag zal wel een stukje beter gaan… komt goed schatje..